Wist je dat

• Li op 6 augustus 1970 in Rocourt in België geboren is
• ze samen met haar vriend en twee zonen in Maastricht woont
• ze Frans en Russisch gestudeerd heeft, maar dat ze boeken schrijven véél leuker vindt
• ze veel research moet doen en daar veel van leert
• ze heel gelukkig wordt als kinderen blij van haar boeken worden
• haar zoontjes Sepp en Bendt haar grote inspiratiebronnen zijn
• ze haar eerste boek samen met Margot Senden gemaakt heeft
• ze ook een boek samen met Esther Walraven geschreven heeft
• ze er van droomt een boekenkast vol met mooie boeken te schrijven
• ze dol op espresso is en chocolade van Côte d’Or en ijs haar heerlijke zonden zijn
• een ritje in een achtbaan geen favoriete bezigheid is van Li en ze last heeft van hoogtevrees
• ze droomt van een wereld waar iedereen in vrede leeft

Bewaar jij het lekkerste voor het laatst? Of eet je het lekkerste het eerst? Tot voor kort bewaarde ik het lekkerste voor het laatst, want dan kon ik het langst van die lekkere smaak genieten. Ik verbaasde me er altijd over dat mijn twee zonen, Sepp en Bendt, altijd begonnen met het lekkerste. ‘Als ik mijn eten nou niet op krijg … dan heb ik het lekkerste niet gegeten en dat mag niet gebeuren,’ zei Bendt eens.

Dat zette me aan het denken. Moest ik misschien ook gewoon met lekkerste beginnen? Ik twijfelde. Maar toen las ik in Enrico Galiano’s boek De bijzondere woorden van Gioia over de lekkere taartjes die een leraar filosofie voor zijn leerlingen had meegenomen. De leerlingen mochten er allemaal een kiezen. Ze waren nog niet halverwege met het eten van de taartjes toen de leraar gebood te stoppen en de taartjes weer in te leveren. Het werd rumoerig in de klas. Ze hadden het lekkerste deel voor het laatst bewaard en nu mochten ze niet verder eten …

Dat was de belangrijke les van de leraar. Je hebt maar één taartje en maar weinig tijd om het op te eten. Eet niet eerst de korstjes, maar eet het lekkerste nu, want nu heb je daar de tijd voor. Doe het leukste het eerst. Want nu kan het.

Daarom ben ik ‘Lees, verwonder en schrijf’ begonnen met het leukste hoofdstuk: de spelletjes! Laat je inspireren door de uitwerkingen van de leerlingen.

Mijn klassenbezoeken begin ik altijd met voorlezen. Dat kan uit eigen werk zijn, uit werk van collega’s, uit tijdschriften of de krant … Na het voorlezen gaan we meteen aan de slag met een creatieve schrijfopdracht, afgestemd op de wensen van de school.

Op basisschool Sint Pieter in Maastricht, waar ik regelmatig een heel semester creatief schrijven geef, gebruik ik bijvoorbeeld nieuwsfeiten als inspiratiebron om zelf een krant te maken (zie hoofdstuk nieuws als inspiratiebron). Maar ook boeken zijn dus een grote bron van inspiratie.

Vaak beginnen bij de leerlingen meteen de radertjes in hun hoofd te draaien wanneer er spannende, gekke of aparte dingen gebeuren in een boek. Ze vragen zich af: ‘Maar wat als …?’ Of ze hadden het verhaal heel anders laten aflopen. Begin de les dus met een hoofdstuk voor te lezen, dan hebben de leerlingen ongetwijfeld meteen zin om aan de slag te gaan!

 

 

 Laat je ook door deze opdrachten van de leerlingen inspireren.

Regelmatig hoor ik van leerlingen, maar ook van leerkrachten, dat ze niet zo van gedichten houden. Of dat ze helemaal niet kunnen dichten. Wat ze dikwijls niet weten, is dat je op heel veel manieren kunt dichten. Gedichten kunnen bijvoorbeeld rijmen, maar dat hoeft niet per se.

In ‘Lees, verwonder en schrijf’ geef ik enkele opdrachten die dichten op verschillende manieren benaderen. Ze stimuleren de creativiteit, vergroten de woordenschat en zijn een oefening in begrijpend lezen. Zo worden gedichten speels én leerrijk!

Geniet van deze uitwerkingen van leerlingen .